94. சூது

குறள் 931:வேண்டற்க வென்றிடினும் சூதினை வென்றதூஉம்
தூண்டிற்பொன் மீன்விழுங்கி அற்று.குறள் 932:ஒன்றெய்தி நூறிழக்கும் சூதர்க்கும் உண்டாங்கொல்
நன்றெய்தி வாழ்வதோர் ஆறு.குறள் 933:உருளாயம் ஓவாது கூறின் பொருளாயம்
போஒய்ப் புறமே படும்.குறள் 934:சிறுமை பலசெய்து சீரழ஧க்கும் சூதின்
வறுமை தருவதொன்று இல்.குறள் 935:கவறும் கழகமும் கையும் தருக்கி
இவறியார் இல்லாகி யார்.குறள் 936:அகடாரார் அல்லல் உழப்பர்சூ தென்னும்
முகடியான் மூடப்பட் டார்.குறள் 937:பழகிய செல்வமும் பண்பும் கெடுக்கும்
கழகத்துக் காலை புகின்.குறள் 938:பொருள்கெடுத்துப் பொய்மேற் கொளீஇ அருள்கெடுத்து
அல்லல் உழப்பிக்கும் சூது.குறள் 939:உடைசெல்வம் ஊண்ஒளி கல்விஎன்று ஐந்தும்
அடையாவாம் ஆயங் கொளின்.குறள் 940:இழத்தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதேபோல் துன்பம்
உழத்தொறூஉம் காதற்று உயிர்.